20 ปีที่แล้ว—เว็บสล็อตแตกง่าย และน้อยกว่าหนึ่งเดือนหลังจากเหตุโจมตี 9/11 ครั้งใหญ่—สหรัฐอเมริกาได้ดำเนินการรณรงค์นอกรีตอย่างเด็ดขาดในอัฟกานิสถานเพื่อพยายามทำลายเครือข่ายผู้ก่อการร้ายอัลกออิดะห์ของอุซามะฮ์ บิน ลาเดน และขจัดอำนาจระบอบตอลิบานออกจากอำนาจ ในกรุงคาบูลที่เป็นเจ้าภาพผู้กระทำความผิดในการโจมตีทำลายล้างครั้งใหญ่ที่สุดในดินแดนอเมริกานับตั้งแต่เพิร์ลฮาร์เบอร์ เนื่องจากอัฟกานิสถานเป็นประเทศที่ห่างไกล
และไม่มีทางออกสู่ทะเลซึ่งมีโครงสร้างพื้นฐานเพียงเล็กน้อย
การบุกรุกทางทหารตามแบบแผนจึงถือว่าเป็นไปไม่ได้เพียงไม่กี่วันหลังจากการโจมตีทางสงครามที่ไม่สมมาตรที่น่าตื่นเต้นที่สุดในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ คงจะใช้เวลานานเกินไปในการวางแผนและดำเนินการ
เจ้าหน้าที่ต่อต้านการก่อการร้ายของ CIA ก้าวเข้าสู่การละเมิด พวกเขาเชื่อว่าทีมกองกำลังพิเศษของซีไอเอ-กองกำลังพิเศษจำนวนหนึ่งสามารถถูกเฮลิคอปเตอร์เข้าประเทศด้วยโทรศัพท์ดาวเทียม เครื่องค้นหาระยะด้วยเลเซอร์ และอุปกรณ์สื่อสารล้ำสมัยมากมาย เชื่อมโยงกับพันธมิตรที่หลวม ขุนศึกที่มีส่วนร่วมในการต่อต้านกลุ่มตอลิบานและทำลายนักสู้อัลกออิดะห์หลายพันคนในประเทศพร้อมกับกลุ่มตอลิบานจำนวนมากขึ้น การสังหารส่วนใหญ่นั้น ผีหลอกบอกประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช จะทำโดยใช้อาวุธยุทโธปกรณ์ที่แม่นยำซึ่งส่งมาจากเครื่องบินและโดรนของอเมริกา กองทหารรักษาการณ์พื้นเมืองที่ได้รับคำสั่งจากขุนศึก บางคนเดินเท้า บางคนขี่ม้า สามารถกวาดล้างได้ด้วยความช่วยเหลือจากกองกำลังพิเศษสหรัฐฯ ซึ่งจะแนะนำผู้บังคับบัญชาภาคพื้นดิน
ทรัมป์พุ่งขึ้นโดรนโจมตีใน Shadow Wars ของอเมริกา
ความตายจากเบื้องบน
ในช่วงสามเดือน กลุ่มติดอาวุธอิสลามิสต์ถูกสังหารมากกว่า 10,000 คน ถูกจับ 7,000 คน และกลุ่มตอลิบานและอัลกออิดะห์ถูกขับออกจากดินอัฟกานิสถาน ข่าวร้ายเพียงอย่างเดียว ซึ่งดูไม่ได้เลวร้ายในขณะนั้น คือ บิน ลาเดนและมุลเลาะห์ โอมาร์ หัวหน้ากลุ่มตอลิบานหลบหนีไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงและระดับกลางจำนวนมาก เราจะได้มันมาเร็วพอ ความคิดไป
ฝ่ายบริหารของบุชยอมรับความสำเร็จนี้ ซึ่งดูเหมือนในช่วงเวลานั้นเกือบจะน่าประหลาดใจพอๆ
กับการโจมตี 9/11 และขยายกลยุทธ์ “รอยเท้าแสง” ที่ใช้ในอัฟกานิสถานเพื่อต่อสู้กับการก่อการร้ายในอิรัก ลิเบีย เยเมน ซีเรีย และโซมาเลีย เพื่อชื่อ แต่ไม่กี่
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายด้านการทหารและต่างประเทศได้แสดงความกังวลว่าแคมเปญที่นำโดย CIA/กองกำลังพิเศษในโซมาเลียที่มีมานานนับทศวรรษเพื่อต่อต้านอัล-ชาบับ ซึ่งเป็นเครือข่ายอัลกออิดะห์ที่มีความยืดหยุ่นสูงและปรับตัวได้ ดูเหมือนจะล้มเหลว ฝ่ายบริหารของไบเดน ซึ่งจำกัดเวลาและสถานที่ที่ผู้บัญชาการทหารสหรัฐฯ ในโรงละครสามารถสั่งโจมตีทางอากาศได้ และเมื่อใดและที่ใด กำลังทบทวนกลยุทธ์ของสหรัฐฯ ในประเทศ
ไม่ว่าการตัดสินใจจะทำอะไรในโซมาเลีย และเราน่าจะรู้ในไม่ช้านี้ จะนำเสนอเบาะแสที่สำคัญเกี่ยวกับวิธีที่ฝ่ายบริหารตั้งใจที่จะดำเนินการต่อต้านการก่อการร้ายโดยทั่วไป แม้ว่ากองทัพและ CIA จะหันความสนใจไปที่ความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นกับจีนและรัสเซียก็ตาม
การมีส่วนร่วมของทหารอเมริกันในโซมาเลีย ซึ่งเป็นหนึ่งในรัฐที่ยากจนและอนาธิปไตยมากที่สุดในโลก ย้อนกลับไปในช่วงต้นทศวรรษ 1990 เมื่อสหรัฐฯ และสหประชาชาติพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของประเทศที่ถูกทำลายด้วยสงครามและขาดแคลนอาหารซึ่งครอบครองพื้นที่ยุทธศาสตร์บนเขาแห่งแอฟริกา จบลงอย่างกะทันหันหลังจากทหารอเมริกันชั้นยอดสิบแปดนายถูกสังหารในการสู้รบข้างถนนอันวุ่นวายในเมืองโมกาดิชูกับกองกำลังของขุนศึกผู้ทรงพลังและเจ้าเล่ห์ Mohammed Aidid ในเดือนตุลาคม 1993 การต่อสู้ครั้งนั้นเป็นหัวข้อของหนังสือขายดีของ Mark Bowden Blackhawk Downซึ่งต่อมาถูกสร้างเป็นหนังโลดโผน ถ้าค่อนข้างเลือดร้อน ฟิล์มชื่อเดียวกัน
สหรัฐฯ ถอนตัวจากโซมาเลียด้วยความอับอายและสับสน โดยจะไม่กลับมาอีกจนถึงปี 2548 เมื่อซีไอเอเริ่มส่งเงินสดจำนวนมากไปยังขุนศึกรุ่นใหม่เพื่อต่อสู้กับกลุ่มปฏิบัติการอัลกออิดะห์ที่ตั้งร้าน ที่นั่น. อัล-ชาบับ หมายถึง “เยาวชน” ในภาษาอาหรับ พยายามจัดตั้งรัฐอิสลามฟันดาเมนทัลลิสท์ในโซมาเลีย มันถือกำเนิดขึ้นเพื่อเป็นขบวนการต่อต้านอำนาจที่เพิ่มขึ้นของขุนศึกอเมริกันที่สนับสนุน
ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2549 สหรัฐอเมริกาได้เป็นผู้นำในการทำสงครามเงากับองค์กร โดยส่วนใหญ่เป็นกองกำลังพิเศษและทหารประเภทกึ่งทหารของซีไอเอ ชาวอเมริกันได้ฝึกฝนกองทัพโซมาเลียที่เพิ่งเริ่มต้น และกองกำลังต่อต้านผู้ก่อการร้ายโซมาเลียชั้นยอดที่มีรายงานข่าวว่านำโดยเจ้าหน้าที่ซีไอเอในการปฏิบัติการรบ อเมริกาเป็นผู้สนับสนุนชั้นนำของกองทุนเพื่อการพัฒนาสำหรับรัฐบาลที่อ่อนแอและสถาบันทางสังคมของประเทศ โดยได้ใช้เงินไป 450 ล้านดอลลาร์ในการช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมในปีงบประมาณ 2019 และได้จ่ายส่วนแบ่งของสิงโตในค่าใช้จ่ายสำหรับกองกำลังรักษาสันติภาพจากสหภาพแอฟริกา มูลค่า 2.5 พันล้านดอลลาร์ในทศวรรษที่ผ่านมา
โครงการต่อต้านการก่อการร้ายในโซมาเลียประสบความสำเร็จบ้าง ในปี 2011 โดรนโจมตีได้นำตัวฟาซูล อับดุลลาห์ โมฮัมเหม็ด เจ้าหน้าที่อัลกออิดะห์ที่มีบทบาทสำคัญในการวางแผนวางระเบิดสถานทูตสหรัฐฯ ในเคนยาและแทนซาเนีย ซึ่งมีผู้เสียชีวิตกว่า 200 คนและบาดเจ็บสี่พันคน ในเดือนกันยายน 2014 การโจมตีด้วยโดรนอีกครั้งทำให้ Ahmed Abdi Godane ผู้นำอาวุโสของ al-Shabab เสียชีวิต ผู้นำอาวุโสอื่น ๆ ขององค์กรเสียชีวิตในการรณรงค์โดยไม่เปิดเผยจำนวน
ในเดือนมีนาคม 2017 โดนัลด์ ทรัมป์ ได้ยกเลิก “กฎการสู้รบ” หลายประการในการโจมตีทางอากาศของสหรัฐฯ และเพิ่มจำนวนสมาชิกบริการชาวอเมริกันในโซมาเลียเป็นประมาณ 700 คน ในช่วงสี่ปีของทรัมป์ที่ดำรงตำแหน่ง จำนวนการโจมตีทางอากาศเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนออกจากตำแหน่ง มีการโจมตี 202 ครั้ง เทียบกับเพียง 48 ครั้งระหว่างดำรงตำแหน่ง 8 ปีของบารัค โอบามา
ถึงแม้ว่ากองกำลังทหารจะกดดันมากขึ้น แต่อัล-ชาบับก็ได้รับความแข็งแกร่งและอิทธิพลอย่างมากในช่วงปีที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่ในชนบทเท่านั้น มันยังแทรกซึมเข้าไปในระบบราชการในโมกาดิชู และควบคุมกิจกรรมส่วนใหญ่ในท่าเรือที่นั่น
“ Transparency International ซึ่งเป็นหน่วยงานไม่แสวงหาผลกำไรของเยอรมนีที่ได้รับความนับถืออย่างสูง ให้คะแนนรัฐบาลโซมาเลียว่าผูกติดกับเซาท์ซูดานว่าทุจริตมากที่สุดในโลก ”
ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า องค์กรยังคงสรรหาบุคลากรอย่างประสบความสำเร็จ และขยายคลังผ่านการลักลอบนำเข้า การกรรโชก และการเก็บค่าผ่านทาง ในปี 2020 แหล่งข่าวของรัฐบาลสหรัฐฯ ระบุว่า อัล-ชาบับมีรายได้ไม่ต่ำกว่า 120 ล้านดอลลาร์ บางทีที่น่ารำคาญที่สุดคือ องค์กรสามารถจัดตั้งรัฐบาลเงาในหลายพื้นที่ของชนบท ซึ่งเป็นโครงสร้างพื้นฐานทางการเมืองคู่ขนานตามแนวของเวียดกงในเวียดนามใต้ โดยมีศาล ระบบราชการ และกฎหมายเป็นของตัวเอง กล่าวกันว่ากิจกรรมการทำระเบิดที่กว้างขวางมีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีการลดลงในการบาดเจ็บล้มตายของพลเรือนจากการโจมตี
ปัจจุบัน อัล-ชาบับมีนักสู้เต็มเวลาประมาณ 5,000 คนที่ทำการโจมตีและปฏิบัติการ IED กับกองกำลังความมั่นคงของรัฐบาลและประชากรพลเรือน แต่นักสู้ของเครือข่ายก่อการร้ายนั้นเป็นผู้นำที่ดีกว่าและมีแรงจูงใจสูงกว่าของรัฐบาล “สิ่งสำคัญที่สุด” พอล ดี. วิลเลียมส์ผู้เชี่ยวชาญชั้นนำด้านความขัดแย้งซึ่งเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตันกล่าว “คือการปฏิบัติการทางทหารของสหรัฐฯ ล้มเหลวในการแสดงความสามารถของอัล-ชาบับในการโจมตีโซมาลิสและบุคลากรระหว่างประเทศโดยใช้ การผสมผสานของยุทธวิธีที่ไม่สมมาตร—รวมถึงการซุ่มโจมตี, IED, การจู่โจมของหน่วยคอมมานโดฆ่าตัวตาย และการลอบสังหาร—และการจู่โจมตามแบบแผนในฐานปฏิบัติการไปข้างหน้า”
ปัจจัยหลักในความสำเร็จล่าสุดของอัล-ชาบับคือผลการปฏิบัติงานที่อ่อนแอและไร้ผลของรัฐบาลกลางในปัจจุบัน และการไร้ความสามารถของชนชั้นการเมืองเล็กๆ ของประเทศในการรวมตัวกันและตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดการแบ่งปันอำนาจในระยะยาว แม้จะมีการลงทุนหลายพันล้านจากประเทศตะวันตกต่างๆ รัฐบาลในโมกาดิชูก็ทุจริตอย่างสุดซึ้งและมอบให้กับการต่อสู้แบบประจัญบานและการวางอุบายทั้งหมด
เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา เมื่อประธานาธิบดีคนปัจจุบัน โมฮัมเหม็ด อับดุลลาฮี โมฮาเหม็ด ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน ปฏิเสธที่จะจัดการเลือกตั้งตามกำหนด การต่อสู้ปะทุขึ้นระหว่างกองกำลังความมั่นคงของรัฐบาลหลายแห่งในเมืองหลวง Transparency International ซึ่งเป็นหน่วยงานไม่แสวงหาผลกำไรของเยอรมนีที่ได้รับความนับถืออย่างสูง ให้คะแนนรัฐบาลโซมาเลียว่าผูกติดอยู่กับเซาท์ซูดานว่า ทุจริต ที่สุดในโลก ซึ่งกำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่จริงๆ
ทริเซีย เบคอน อดีตผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อต้านการก่อการร้ายของกระทรวงการต่างประเทศมาเป็นเวลานาน ซึ่งปัจจุบันเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยอเมริกัน กล่าวว่า อัล-ชาบับ “ดึงความเข้มแข็งจากการใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของรัฐบาล—รวมถึงความแตกแยกระหว่างรัฐบาลโซมาเลียและรัฐสมาชิกสหพันธรัฐ โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบททางตอนใต้ของโซมาเลีย ศาลของอัล-ชาบับยังคงเป็นสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการระงับข้อพิพาท แม้แต่ในหมู่ชาวโมกาดิชูที่อาจไม่สนับสนุนจุดมุ่งหมายของกลุ่มหรือรูปแบบการลงโทษที่รุนแรง ถนนที่ควบคุมยังคงเป็นเส้นทางที่ดีที่สุดในการเดินทางภายในโซมาเลียเพื่อหลีกเลี่ยงการปล้นสะดม… ในขณะที่การโจมตีทางอากาศและการปฏิบัติการทางทหารทำให้เกิดความสูญเสีย จุดอ่อนพื้นฐานของรัฐโซมาเลียทำให้เกิดสุญญากาศที่กลุ่มมีและจะดำเนินต่อไป”
แล้วทีมความมั่นคงแห่งชาติไบเดนจะทำอย่างไร? ทางเลือกหนึ่งคือส่งทหารอเมริกัน 600 นายที่ทรัมป์ถอนออกเมื่อสิ้นสุดวาระในฐานะประธานาธิบดี เพื่อเพิ่มแรงกดดันทางทหาร อีกทางเลือกหนึ่ง: เขาสามารถดึงปลั๊กไฟในความพยายามทางทหารของอเมริกาโดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับที่เขาทำในอัฟกานิสถาน และยุติ “สงครามตลอดกาล” อีกครั้งหนึ่ง
“ ถ้อยแถลงล่าสุดของไบเดนเกี่ยวกับอัฟกานิสถานและยุทธศาสตร์ต่อต้านการก่อการร้ายชี้ให้เห็นถึงความเข้มแข็งว่าเขาจะไม่ขยายกำลังทหารของสหรัฐ ”
ทางเลือกที่สามซึ่งศาสตราจารย์วิลเลียมส์โปรดปรานมากคือให้ฝ่ายบริหารเปลี่ยนจุดเน้นจากการปฏิบัติการทางทหารเป็นการทูต เพื่อสร้างข้อตกลงแบ่งปันอำนาจใหม่ระหว่างรัฐและรัฐบาลกลาง จากนั้นใช้การรวมกันของ แครอทและแท่งไม้เพื่อพยายามนำอัล-ชาบับเข้าสู่กระบวนการทางการเมือง ที่ซึ่งอัล-ชาบับสามารถร่วมอำนาจกับพรรคการเมืองสำคัญอื่นๆ
คำแถลงล่าสุดของไบเดนเกี่ยวกับอัฟกานิสถานและยุทธศาสตร์ต่อต้านการก่อการร้ายชี้ให้เห็นถึงความเข้มแข็งว่าเขาจะไม่ขยายกำลังทหารของสหรัฐ และเขาเริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกับประสิทธิภาพของการมุ่งเน้นของกองทัพในการล้มล้างผู้นำระดับสูงของกลุ่มก่อการร้าย เหตุผลง่ายๆ: ครั้งแล้วครั้งเล่า ในอัฟกานิสถาน อิรัก และโซมาเลีย ภารกิจที่ “ประสบความสำเร็จ” เหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มีผลเชิงกลยุทธ์มากนัก และถูกมองว่าเป็นการโต้เถียงกันอย่างสูงในประชาคมระหว่างประเทศจากทั้งจุดยุทธศาสตร์และศีลธรรมของ ดู. อย่างสม่ำเสมอ การเข้ามาแทนที่ผู้มีอำนาจสำหรับผู้นำที่ตกสู่บาปหรือถูกจับกุมเกิดขึ้น และองค์กรของพวกเขาก็ปรับตัว วิวัฒนาการ และเช่นเดียวกับกรณีของอัล-ชาบับ
การเดาที่ดีที่สุดของฉันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารพูดนอกบันทึกคือ Biden จะดำเนินไปตามแนวทางที่ศาสตราจารย์วิลเลียมส์แนะนำและการทูตเบื้องหน้าและการบีบบังคับทางการเมืองในขณะที่ไม่เน้นการปฏิบัติการทางทหารสล็อตแตกง่าย
